Uzay biz dünyalılar için pek de misafirperver bir ortam değil. Mikro yerçekimi kemiklerimize, kaslarımıza, kan varlığımıza ve dağıtımımıza zarar verir ve artan radyasyon sürekli ve mevcut bir tehlike olarak kabul edilir. Uzaya giden bazı astronotlar, kalp ve görme sorunlarının yanı sıra başka bir sorun daha yaşayabilir: Bu sorunun adı sertleşme bozukluğu.
Astronotların cinsel sağlığına ilişkin araştırmalar aslında çok sınırlıdır ve bilinenler çoğunlukla anekdot ve söylentiden ibarettir. Ancak uzay ajanslarının kararlarıyla ilgili çekinceleri olsa da cinsel sağlık, genel sağlığın önemli bir parçası.
Florida Eyalet Üniversitesi’nden araştırmacılar, ağırlıksızlığın etkilerini 43 erkek fareden oluşan bir grup üzerinde simüle etti. Bu, dört hafta boyunca arka ayakları 30 derecelik bir açıyla kaldırarak yapıldı. Aynı sayıda sıçandan oluşan bir kontrol grubu yerde tutuldu. Arka bacakların boşaltılması ağırlıksızlığın mükemmel bir simülasyonu olmasa da önemli bilgiler sağlar.
Her iki gruptaki sıçanlar daha sonra üç alt gruba ayrıldı ve NASA Uzay Radyasyon Laboratuvarı GCR simülatöründe galaktik kozmik ışınlara (GCR) maruz bırakıldı. GCR’ler yüksek hızda hareket eden protonlar ve iyonlardır. Sıçanlar ya yüksek, düşük radyasyona maruz bırakıldı ya da hiç radyasyona maruz kalmadı.
Bir yıl sonra ekip, sıçanlarda erektil disfonksiyon belirtilerini inceledi. Radyasyona maruz kalan hayvanlarda, düşük dozlarda bile radyasyona maruz kalmayanlara kıyasla penisi çevreleyen dokularda daha fazla oksidatif stres ve kan damarlarının daralmasını (endotel disfonksiyonu) ölçtüler. Mikro yerçekimi de bu risk faktörlerinin her ikisini de artırdı, ancak daha az ölçüde. Yani zamanla artabilir bir şekilde olabilir.
Çalışmanın sınırlamalarına rağmen insanlarda çalışılması önemlidir. Uzun vadeli etkiler kesinlikle endişe verici, ancak ekip, henüz test edilmemiş olmasına rağmen, antioksidanların alınmasıyla bunların hafifletilebileceğine inanıyor.
Çalışmanın yazarı Dr. Justin D. La Favor’un açıklaması. “Galaktik kozmik ışınların olumsuz etkileri uzun süreli olmasına rağmen, doku redoks ve nitrik oksit yolları üzerindeki etkilerin neden olduğu işlevsel gelişmeler, erektil disfonksiyonun tedavi edilebileceğini düşündürmektedir.”
Bu yazı The FASEB Journal adresinden derlenmiştir.