Anarşizm, devletin yerine devletsiz toplumların ve gönüllü özgür birliklerin getirilmesini savunan politik bir teoridir. Tarihsel olarak sol bir harekettir ve genellikle sosyalist hareketin özgürlükçü kanadı olarak anılır. Anarşizm, hükümetsiz bir toplumun tasarlandığı ve böyle bir toplumdaki uyumun yasalara tabi olmakla veya herhangi bir otoriteye itaatle değil, farklı gruplar arasındaki özgür anlaşmalarla elde edildiği bir yaşam ve davranış ilkesi veya teorisidir. bölgesel ve profesyonel, üretim ve tüketimin yararına ve uygar bir varlığın sonsuz çeşitlilikteki ihtiyaçlarını ve isteklerini karşılamak için özgürce kurulmuş.
Anarşizm, otoriter ve devlet şiddeti biçimlerine dayanmadığı için aktif işbirliği ve planlama gerektiren oldukça organize bir fikirdir. Çoğunlukla tahakkümden kurtulmak olarak anlaşılan bireysel özgürlüğün anlamına ilişkin ahlaki ifadelere dayanır.
Anarşistler eşitlik, topluluk ve zorlama olmadan fikir birliği oluşturma ideallerine dayanan, insanın gelişmesine dair olumlu bir teori sunarlar. Anarşizm, toplumsal düzen ve hiyerarşinin olmadığı bir toplumsal yapı için çabalayan bir ideolojidir. Bu ideolojinin felsefesi insanların özgürlüğüne ve eşitliğine dayanmaktadır. Anarşistler kapitalizme, devlete, siyasi partilere ve diğer oluşumlara karşı çıkar ve kolektif bir toplumsal düzeni savunurlar.
Anarşizmin temel ilkeleri şunlardır:
- Özgürlük. Anarşistler baskıyı, baskıyı ve iktidarı reddederler. Bu nedenle toplumsal yapıda tam bir özgürlüğe sahip olmak istediklerini iddia ederler. Anarşistler kişisel özgürlüğü kısıtlayan uygulamalara, özellikle de siyasi iktidarların politikalarına karşı çıkarlar.
- Eşitlik. Anarşistler toplumsal eşitsizliğe karşı çıkar ve herkes için eşit hakları savunurlar. Bu nedenle kapitalizme karşı çıkıyorlar ve özellikle sınıf ayrımı yapmadan, zengin-fakir ayrımı yapmadan toplumsal dayanışma ilkesini savunuyorlar.
- Anti-otoriter: Anarşistler devletin, polisin ve orduyla bağlantılı güçlerin her türlü otoritesinin kaldırılmasını savunurlar. Bu nedenle anarşistler toplumsal düzen içindeki baskıcı güçlerin ortadan kaldırılması, yargısız infaz, işkence gibi uygulamaların yasaklanması çağrısında bulunurlar.
- Kendi kendini organize etme. Anarşist düşünceye göre toplum kendini örgütlemeli ve kendi kendini yönetmelidir. Anarşistler öz-örgütlenme ilkesini savunur ve hiyerarşik bir yapı yerine kolektif ve dayanışmacı bir yapı önerirler.
- Anti-kapitalizm. Anarşistler kapitalizmin temelindeki sömürüyü reddederler. Bu nedenle sermayenin ve üretim araçlarının toplumsal düzen içerisinde toplumsal bir yapıda var olması gerektiğini savunurlar.
- Anti-militarizm. Anarşistler savaşa karşı çıkıyorlar ve askeri endüstrilere ve orduya yatırım yapmak yerine sivil toplumun güçlendirilmesine değer veriyorlar.
- Feminizm. Anarşistler kadın haklarına ve cinsiyet eşitliğine büyük önem veriyorlar. Anarşistlerin talepleri arasında toplumdaki cinsiyet ayrımcılığının azaltılması, kadınlar için kendi özgürlüklerinin yaratılması ve cinsiyet rollerinin kaldırılması yer alıyor.
Anarşizm, özgürlük, eşitlik, kolektif emek, özyönetim, anti-kapitalizm, anti-militarizm ve feminizm ilkelerine dayanan bir ideoloji olarak ortaya çıktı. Anarşizmin temel amacı toplumsal yapıdaki baskı, baskı ve iktidarın ortadan kaldırılmasıdır. Bu hedefe ulaşmak için anarşistler anti-kapitalizm, anti-militarizm ve özyönetim ilkelerini savunurlar. Anarşistler, dünya tarihi boyunca çeşitli ülkelerde örneklerini gördüğümüz gibi “anarşist topluluklar” kurdular. Bu topluluklar hiyerarşik olmaktan ziyade kolektif olarak yapılandırılmışlardı ve inşa ettikleri alternatif yapılar aracılığıyla bugün hala üzerinde çalıştığımız birçok sosyal soruna etkili bir şekilde çözüm buldular.
Bu yazı Wikipedia adresinden derlenmiştir.