Hiç sarı ve mavi gördünüz mü? Hayır, yeşili kastetmiyoruz – aynı anda hem mavi hem de sarı olan bir renkten bahsediyoruz. Yeşil olduğu kadar kırmızı da olan bir rengin nasıl hayal edileceğini hayal etmek zor. Ancak uzmanlara göre, nasıl görüneceğini anlamak için iç gözünüze güvenmenize gerek yok. İmkansız gibi görünen bu renk tonlarının “hayali renkler” olarak adlandırıldığını, gerçek olduğunu ve doğru ekipman ve teknoloji ile bunları görebileceğimizi iddia ederler. Ama doğrular mı? Bu garip, harika renkleri gerçekten görebiliyor musunuz?
Renkleri nasıl görürüz?
Hayali rengin nasıl çalıştığını anlamak için önce rengi nasıl gördüğümüze bakmalıyız. Biraz… Matrix tarzı olacak. Sizi şaşırtabilir ama aslında renk diye bir şey yoktur. Pek sayılmaz: Muzları spot ışığında tuttuğunuzda parlak sarı göründüğünü biliyoruz, ancak gece yarısı gizlice mutfağa girin ve bir kez daha bakın.
Beyninizin size hala muhteşem bir güneşli gölge olduğunu söylemesine kulak asmayın – ona gerçekten bakın ve gerçeği göreceksiniz, ki bu artık biraz kirli, boz kahverengi ve bu kadar iştah açıcı başka bir şey yok. Bunun nedeni, “renk”in gerçekten herhangi bir şeyin sahip olduğu fiziksel bir özellik olmamasıdır – bu sadece gözlerimizin nesnelerden yansıyan ışığı algılama biçiminin bir sonucudur. Bir muzu “sarı” olarak gördüğümüzde, beyaz ışığın belirli dalga boyları kabuğundaki kimyasallar tarafından emilir veya yansıtılır.
Emilen dalga boylarını bir daha asla göremeyeceğiz. Ancak yansıtılanlar konilerimiz tarafından tanınır: retinamızın merkezinde oturan ve farklı dalga boylarındaki renklere yanıt veren milyonlarca yoğun şekilde paketlenmiş hücre. Tepkilerin bu özel kombinasyonu ve konilerimizin beynimize ilettiği sonuçtaki elektriksel uyarılar “sarı” dediğimiz şeyi yaratır.
Beynimizin bu sonuca nasıl vardığı ilginç. Bültenimize abone olun ve CURIOUS’un her sayısını her ay ücretsiz olarak gelen kutunuza alın. Biyofizikçiler ve insan rengi ve uzamsal görme uzmanları Vincent A. Billock ve Brian H. Tsou, Scientific American için 2010’da yayınlanan bir makalede karşıtlığın “algı bilimindeki en eski kavramlardan biri” olduğunu açıkladılar: “Zıt, fizyolojide yaygındır.” diye yazdı.
“Örneğin, kolunuzu bükmek için pazılarınızı gererken trisepslerinizi gevşetin; Biceps ve triceps zıt kaslardır çünkü birbirlerine doğrudan zıttırlar.” En iyi çalışan teorilerimize göre, renk algısı da farklı değil. Billock ve Tsou, “1872’de Alman fizyolog Ewald Hering, renkli görmenin kırmızı ile yeşil ve sarı ile mavi arasındaki karşıtlığa dayandığını öne sürdü.” “Görüş alanının her yerinde, kırmızı ve yeşil kaslar adeta zıttı.”
Bu, aynı anda hem pazı hem de triseps kası yapamayacağınız, ancak rengi aynı anda kırmızı ve yeşil olarak algılayamayacağınız anlamına gelir. zaman. Kırmızı ve sarı? Sorun değil – beyniniz ona “turuncu” demeyi sever. Mavi ve yeşil? Sadece turkuaz. Ama birlikte kırmızı ve yeşil? Kolunuzu aynı anda bükmeyi ve düzeltmeyi de deneyebilirsiniz. Ve iki temel türü içeren imkansız renklerin olasılığına izin veren bu boşluktur: hayali ve kimerik renkler.
Hayali renkler nelerdir?
Kırmızıdan yeşile, maviden sarıya her rengi bir skala üzerinde ayıran kullandığımız sistem oldukça iyi ve ortalama bir milyona yakın farklı tonu görmemizi sağlıyor. “Kırmızı-yeşil” veya “mavi-sarı”nın renk olarak var olmaması için gerçek bir neden yoktur ve yine de beynimizin çalışma şekli nedeniyle onları fiziksel olarak algılayamayız. Yoksa hala mı?
1983’te, SRI International’ın Görsel Bilim Programında mühendis olan Hewitt D. Crane ve Thomas P. Pyantanida oldukça beklenmedik bir makale yayınladılar: “Kırmızı ve yeşili aynı anda görebileceğinizi iddia ettiler – ve size bunu nasıl yapacağınızı gösterebilirler.” BT.” Aslında bu gölgelerin görünmemesi gerekir çünkü beynimiz aynı anda iki zıt renge tepki vermek zorunda kalır. Ancak çalışma katılımcılarının, renkler arasındaki sınırlar ortadan kalkana kadar bitişik kırmızı ve yeşil veya sarı ve mavi panellere bakmalarını sağlayarak, insanların “kırmızımsı yeşil” ve “sarımsı mavi” olarak adlandırdıkları şeyi görmelerini sağlayabildiler. – sözde “hayali renkler”.
Kimerik renkler nelerdir?
Sözde kimerik renkleri anlamak belki biraz daha kolaydır. Yine, bu var olmayan tonlar, konilerimizin farklı dalga boylarına nasıl tepki verdiğinin bir sonucudur, ancak bu sefer bu biyolojiyi biraz farklı bir şekilde kullanıyoruz. Hayali renkler, beynimizin birbirine zıt iki rengi aynı anda algılayamamasına dayanırken, kimerik renkler doğrudan retinamıza sızar. Bu var olmayan renkler, esasen gözlerimizin önündeki ardıl görüntü ile aynı etkiye sahiptir.
Abe Lincoln’ü gözünde canlandırmaya çalışıyorsan bu harika bir numara ama bu nasıl imkansız renklere dönüşüyor? İşin sırrı, ardıl görüntüyü nerede gördüğünüzdedir: doğru arka planı dikkatlice seçerek, gözlerinizi örneğin yüzde 100’den fazla doygunluğa sahip bir rengi (hiperbolik renkler olarak adlandırılır) veya inkar edilemez bir şekilde gerçek olan bir renk tonunu görmeye zorlayabilirsiniz. gerçek renk ama aynı zamanda siyah kadar koyu.
İmkansız renkler gerçekten imkansız mı?
Crane ve Piantanida bulgularını yayınladıklarında, bu büyük bir haber olmalıydı: Ne de olsa, Billock ve Tsou’nun işaret ettiği gibi, “kabul edilen psikofizik kanunun ciddi bir şekilde ihlal edildiğini” bildirdiler. Bunun yerine, meslektaşlarının çoğu deneylere ikna olmadı:
Crane’in kendisi tarafından özel olarak tasarlanmış ekipmana dayanarak yeniden üretilmesi zor ve pahalıydı ve sonuçların kendisi kafa karıştırıcıydı – hem çalışmadaki katılımcıları tanımlamak için hem de kendileri için açıklanabilir. uzmanlara Araştırmacılar sonunda sonuçları yeniden kontrol ettiklerinde, bulgularının Crane ve Pyantanida’nın orijinal iddialarını mutlaka desteklemediğini gördüler.
Katılımcılardan gördükleri “imkansız” bir rengi sağlanan bir renk şemasıyla eşleştirmelerinin istendiği 1983 deneyinin 2006 versiyonunu yürüten Po-Jang Se, “Katılımcılarımızdan algılarını daha nesnel bir şekilde temsil etmelerini istedik” dedi. araştırmacılar, 2012’de WordsSideKick.com’a anlattı. “Böylece renkleri karıştırırken algılanan rengin […] aslında iki rengin bir karışımı olduğunu, yasak bir renk olmadığını bulduk.” renkleri hala bilinmeyen tartışmalıdır.
Billock ve Tsou gibi bazı araştırmacılar, Xie’nin deneylerinin kusurlu olduğuna inanıyor; diğerleri, Crane ve Piantanida’nın sıradan renkleri “tarif edilemez” veya “imkansız” olarak adlandırmakta çok hızlı olduklarını düşünüyor. Hsi, “Renk karıştırma sırasında algılanan renk, yalnızca bir ara renktir” dedi. “Bir rengin adlandırılamaması, onun renk uzayında olmayan yasak bir renk olduğu anlamına gelmez.”
Hayali renkler nasıl görülür?
Bu tekniğin 1990’larda geniş ilgi gören Sihirli Göz görüntülerinden hiçbir farkı yoktur. Aşağıdaki resmi çekin: Buradaki fikir, sol gözü kırmızı karedeki haça ve sağ gözü yeşil karedeki haça sabitlemektir. Dahası, garip de olsa zaten kolaydır: iki haç üst üste gelene kadar gözlerinizi kısmanız gerekir.
Bu garanti edilmez, ancak bu şekilde ilk olarak 80’lerde Crane ve Piantanida tarafından bildirilen “kırmızımsı yeşili” görebilmeniz gerekir.
Benzer şekilde, aşağıdaki görüntüyü kullanarak “sarımsı mavi” görmek için aynı şeyi yapabilirsiniz:
Şanslıysanız doğada asla göremeyeceğiniz bir renk bulabilirsiniz ama işe yaramazsa cesaretiniz kırılmasın. Yedi gözlemciden altısının Billock ve Tsow’daki “yasak” renkleri görmesini sağlamak için muhtemelen hem görüntü sabitlemeye hem de tek tek renklerin parlaklığı üzerinde kontrole ihtiyacınız olacak.
Billock, “Bence stabilizasyon (ve [eşit parlaklığı] artıran şey), iki nöron arasındaki rekabet eden etkileşimi ortadan kaldırmaktır.” Böylece, “ikisi de aynı anda tepki verme özgürlüğüne sahip olur.” Ve hayal etmenin oldukça havalı olduğunu düşünüyoruz.
Bu yazı CURIOU adresinden derlenmiştir.
