Sukulent, çok çeşitli şekil, renk ve çiçeklere sahip bir bitki grubudur. Bu bakımı kolay iç ve dış mekan örnekleri, meşgul bir bahçıvanın hayalidir. Hemen her çiçeğin kendine has bir karakteri bulunmaktadır. Kimi baharı kucaklayan cıvıl cıvıl renklerieyle ön plana çıkar. Kimi ise soğuk ve güz aylarının hüznünü yapraklarına gizler.
Sukulent nedir?
Sulu meyveler, suyu yapraklarında ve/veya gövdelerinde depolayan özel bitkilerdir. Suyun kıt veya düzensiz olduğu sert iklimlere dikkat çekecek şekilde uyarlanmıştır. Merriam Webster, bir etliyi “meyve suyu dolu” veya “etli” olarak tanımlar.
Sulu meyveler hakkında bazı ilginç bilgileri okuyun, böylece bu özel bitki sınıfında bulunan sayısız çeşidi toplamaya başlayabilirsiniz.
Farklı Açılardan Sukulent nedir?
İronik olarak, bazı botanikçiler ve bahçıvanlar hangi bitkilerin teknik olarak sulu olduğu konusunda anlaşamıyorlar.
Görünüşleri türden türe değişir, ancak ortak bir özellik şişmiş yapraklar, pedler veya gövdelerdir. Herhangi bir bitkinin kesin sınıflandırması uzmanlara bırakılmalıdır, ancak her durumda, göze hoş görünen, minimum bakım gerektiren ve yaşam döngüleri boyunca küçük tatlı sürprizler sunan tüm sulu meyve türleri veya sulu meyveler.
Yine sözlüğe atıfta bulunarak, sulu meyvelerin suyu tutan kalın gövdeleri veya yaprakları vardır.
Bu eşsiz adaptasyon, bitkinin düşük nem seviyesine sahip bölgelerde hayatta kalmasını sağlar. Çoğu zaman sukulentlerin yalnızca çöl gibi kurak bölgelerde yetiştiğine inanılır.
Ancak aynı zamanda sukulentler ormanlık bölgelere, yaylalara, kıyılara ve kurak tropik bölgelere de aittirler. 50’den fazla aile sulu meyvelere aittir. Hem kurak bölgelerde yetişen kserofitik sulu meyveler hem de bataklık tuzlu topraklarda yaşayan halofitik türler vardır.
Kserofitik sukulentler en iyi bilinen formdur ve yaygın olarak ev veya bahçe bitkileri olarak kullanılır. Çoğu sukulentler türü sıcak sıcaklıklara, orta derecede kuru, iyi drene edilmiş toprağa ve güneş ışığına ihtiyaç duyar. Bazıları daha soğuk ve hatta donma sıcaklıklarını tolere edebilir.
Bu dayanıklı sukulentler, kısa süreli donlardan kurtulabilir ve don hasarına dayanabilir.
Bazen soğuk havalar bitkinin kış uykusuna yatmasına neden olur, ancak köklü dayanıklı türler, daha sıcak havalar geri döndüğünde geri döner. Açık havada ekerken sukulentler tropikal mi yoksa dayanıklı mı olduğunu bilmek önemlidir.
Sulu meyvelerin ana özelliklerinden biri kalın etli yapraklar veya yastıklardır, ancak sulu olmayan yapraklı çeşitleri de vardır. Bu nedenle, botanikçiler ve diğer uzmanlar, bazı bitkilerin sınıflandırılması konusunda anlaşamamaktadır. Sukulentler ve kaktüsler konusu, profesyonel çiçek yetiştiricileri arasında bile sıklıkla tartışılır. Bunun nedeni, kaktüslerin etli yaprakları olmasına rağmen bu aile tarafından bilinen diğer özelliklere sahip olmamasıdır.
Aslında kaktüs, gruptaki tüm türlerde ortak olan suyu kullanma ve depolama özelliğinden dolayı aslında bir etlidir. Bununla birlikte, etli bir kaktüs olarak kabul edilmez. Sukulent Çeşitleri temel görsel özelliği şişkin yapraklar ve gövdeler olmakla birlikte, bu grubu öne çıkaran başka özellikler de vardır. Sığ kökler, sulu meyvelerin bir adaptasyon özelliğidir. Bazı çeşitler daha derin köklere sahiptir, ancak çoğu, yağmur seyrek olduğunda maksimum nem emilimine izin veren geniş, sığ kök bölgelerine sahiptir.
